IJsland revisited. Dit keer in de zomer, zodat we het binnenland en de west-fjorden konden verkennen. Voor het eerst een min of meer ernstig probleem met de defender. Halfweg de noord-zuid doorsteek (F26 - Sprengisandsleið), en dus letterlijk "in the middle of nowhere" heeft één van de achterste schokbrekers het begeven. We zijn er in geslaagd om een noodreparatie te maken waarmee we tot Reykjavik geraakt zijn, waar we na enig zoekwerk een garage gevonden hebben die de schokbreker in stock had, en vrijwel onmiddellijk voor ons geïnstalleerd heeft. Daarna hebben we onze reis voortgezet, al was dat de eerste dagen met iets minder vertrouwen dan voorheen, voornamelijk omdat de garage maar een schokbreker in stock had, en de andere kant het dus nog met de Terrafirma moest stellen. Enig zoekwerk had ons geleerd dat die niet de beste reputatie heeft, en wel eens vaker afbreekt. Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat het ding op deze en verschillende vorige reizen al serieus heeft afgezien.
De spanbanden houden de veer op zijn plaats, zonder de schokbreker wipt de veer namelijk uit zijn kom. Deze oplossing heeft het ruim 200 km uitgehouden, waarvan een groot deel ruig terein
staaf afgebroken in de cup, vermoedelijk slecht laswerk
hulp in Reykjavik
nieuwe bijna geïnstalleerd
De reis dan. We zijn zeer blij dat we het binnenland hebben kunnen doorkruisen, en zijn net zoals vorige keer van de ene wonderlijke plek naar de andere kunnen rijden, in veel milder weer (vooral het grotendeels wegblijven van de hevige wind was een opsteker), maar we vonden wel dat de ruigheid van IJsland beter tot zijn recht komt in winterse dan in zomerse omstandigheden. Een echt minpuntje was Landmanalaugar. Waar dik 30 jaar geleden enkele tientallen mensen kampeerden zijn dat er nu letterlijk honderden, waardoor de charme van de plek echt wel naar de vaantjes is. Gelukkig zijn er massa's (bijna) even mooie plekken waar je ongehinderd van de pracht en de rust kan genieten
